Een tafeltje van hulst. Hulst wordt als boom in verband gebracht met de eeuwigheid. Men schreef hem traditioneel de macht toe om kwaad en ondergang te kunnen weren. (begraafplaatsen). Het hulsthout zit als een beschermende laag heen om het zwarte vlak. Het hulsthout is natuurlijk ook dood maar „minder dood” dan het zwarte moereiken. Dat is kwetsbaar, brokkelt makkelijk af. Het wordt beschermd door het vitale hulst.

Dit zwarte vlak is een 10 cm dikke boomschijf van een eik van duizenden jaren oud. Dit heet moereiken. Het is zwart geworden doordat het afgesloten is geweest van zuurstof. Daardoor is het niet gerot maar wordt het langzaam omgezet in koolstof.  Vele duizenden jaren geleden heeft deze eik hier ergens in Nederland gestaan maar door een ingrijpende gebeurtenis in het landschap ( bv een rivier verlegt haar stroom) is de boom geveld en diep onder de grond geraakt….. Zijn tijd was gekomen !  Daar sluit de tekst bij aan : “ Alles heeft zijn uur” ( Pr 3,1 ) Er is een tijd voor een eikje om te ontkiemen maar ook een tijd om geveld te worden. Het leven daartussen is slechts kort… maar door toeval is dit eerbiedwaardige stuk eiken nu opgenomen in een kunstwerk …….en dan geldt de kleine retourtekst tussen de grote letters : “ Ars longa, vita brevis” Het leven is kort maar kunst is voor eeuwig!  .